انقلاب چهنو

درباره #انقلاب #چهنو و #مردم_شناسی
کوچه چهنو مشهد معروف است.قدیمی ها آن را به “چاه نو” می شناسند و‌ کم کم در گفت و گوهای محاوره ای شده است، چهنو.

———————————–

#جرعه_ای_از_کتاب
#انقلاب_چهنو

انقلاب، یک واقعه بود که همه جغرافیای #ایران را در نوردید. حدیثی بود که از لب فرد به فرد مردم جاری شد. همه شهر ها، محله به محله و خیابان به خیابان و حتی کوچه به کوچه، دفتر خاطرات انقلاب هستند. این درست که در و دیوار را زبان گفتن نیست، اما مردمانی هنوز هستند برای گفتن آن خاطرات. هستند کسانی که خاطرات خود را مثل امانت معنوی انقلاب حفظ کرده اند مثل مردم نجیب “چهنو” که یاد های جاودانه خود را در کتاب “انقلاب چهنو” به تلاش اداره فرهنگی اجتماعی منطقه ۶ مشهد، ثبت تاریخ کرده اند تا امانت را به صاحبان امروز و فردای آن برسانند. راویان ماجرا هم نه رجال سیاسی که مردم کوچه و بازارند. همان هایی که امام خمینی (ره) آنان را صاحبان اصلی انقلاب می دانست. در این کتاب روایت ها را از زبان راننده کامیون، لحاف دوز، معمار، بانوی خانه دار، سیم کش ساختمان و… می خوانیم که به لهجه صمیمی معرفت سخن می گویند و غبار می روبند از روی خاطرات دور و ما را به نزدیکی های واقعیت انقلاب می برند. اگر می خواهید حس و حال روز های انقلاب را درک کنید این خاطرات را بخوانید. ماجراهایی چون؛برای رضای خدا الله و اکبر گفته بود،:نبرد سنگ و گلوله، هر روز غسل شهادت می کردم،: همه ما فدای سر آقای خمینی، در مسجد را هم پلمپ کردند، فدای سر خمینی؛ خسارت نمی خواهم و… که به نوعی بیانگر نگاه مردم هم هست و می توان “جامعه شناسی خودمانی” هم خواند این خاطرات را. انقلاب چهنو، آینه صادق آن روزهاست….